Radio Contact - de tweetalige radio tussen 1 maart 1980 en begin november 1981 - 101,30 MHz - 101,40 MHz (Sint-Jans-Molenbeek, Vorst)

Francis Lemaire werkte eind jaren 70 in een elektronicabedrijf die onder andere de RTT als klant had. Omdat hij goed was bevriend met enkele medewerkers van de RTT kreeg hij op een dag een ongebruikte FM-lampenzender van 60 Watt cadeau. Francis was reeds een grote fan van de piratenzenders die toen op de Noordzee opereerden. Met de zender wilde hij zelf in Brussel een radiostation opstarten.

Voordat met Radio Contact te beginnen was Francis medewerker van Radio Relax. Toen de uitzendingen werden beëindigd, nam Francis het technisch materiaal over.

De eerste testuitzending gebeurde op een hoog flatgebouw gelegen aan de Mettewielaan 77 te Molenbeek. De motivatie om daar een testuitzending te doen was er omdat de kamer van Francis uitgaf op het gebouw. Hij kocht bij elektronicazaak Cotubex een FM-antenne. Hij kroop zonder toestemming op het dak van het appartementsgebouw en installeerde de antenne. Aan de zender werd een bandopnemer aangesloten. Gedurende enkele uren werd opgenomen muziek uitgezonden. Tenslotte werd gecontroleerd tot waar de uitzending was te horen. Er werd vastgesteld dat de radio niet enkel in Brussel was te horen, maar ook in praktisch gans de provincie Brabant.

Er werd besloten om zich te organiseren om een radio op te starten. In het stadhuis van Brussel stelde hij voor aan toenmalig burgemeester Pierre Van Halteren om met een Brusselse radio te beginnen. Pierre Van Halteren raadde hem aan om contact op te nemen met Pierre Houtmans die juridisch raadgever was aan de Franse Gemeenschapscommissie. Houtmans had wat ervaring met een radioproject op de ULB. Ze kenden elkaar een beetje want ze gingen uit naar dezelfde discotheek. Freddy Neyts, toenmalig directeur van Het Laatste Nieuws en gehuwd met Anne-Marie Neyts, werd er ook bij betrokken. Tenslotte werd ook beroep gedaan op Catherine Servaes, een jeugdvriendin van Francis Lemaire die van in het begin reeds was betrokken bij de testuitzending.

De oprichters hadden een uitgesproken liberaal politiek etiket. Ze slaagden er in om 500.000 BEF (12.500 Euro) te investeren in materiaal. Het geld was afkomstig van bedrijven die de liberale partij sponsorden.

Men besliste om de radio in te richten in het flatgebouw waar eerder de testuitzending werd gehouden. Een appartementje van 12 m² werd gehuurd en de eigenares gaf toestemming om op het dak de antennemast te mogen gebruiken.

De uitzendstudio bevond zich in de Mettewielaan 77 te Molenbeek. De eerste studio bestond uit een eenvoudig mengpaneel, twee draaitafels en een microfoon opgesteld op een eenvoudige tafel. De zender stond in hetzelfde lokaal. De eerste uitzendingen vonden plaatst tussen 06:00 en 22:00. Het was de taak van de ochtend-dj om de zender aan te steken.

Het was voor het eerst op 9 februari 1980 toen er op 101,30 MHz zestien uur lang non-stop muziek te horen was. Op 1 maart 1980 vond de eerste gepresenteerde uitzenddag van Radio Contact plaats.

 

Vermits de FM-band toen nog weinig bezet was, kon met de zender van amper 60 Watt in stereo een aardig gedeelte van Vlaanderen en Wallonië worden bereikt. De programmatie was tweetalig, in een 70-30 verhouding Frans - Nederlands. Luc De Groot kwam overgestapt van Radio Huguette International. Anderen vervoegden het team zoals Ton Schipper, Danny de Bruyn aangevuld met ander talent zoals Wiet van Bever en Jan van Dijck. Ben Van Praag heeft toen ook drie maanden een programma verzorgd op Radio Contact.

Radio Contact was ook het eerste station waarvan de politieke profilering duidelijk was. In de beheerraad zaten toen liberale kopstukken en familieleden. Dit zou onder meer de verklaring kunnen zijn waarom Radio Contact de zaken groots en professioneel aanpakte. Luc De Groot antwoordde daarop dat Radio Contact enkel liberaal is in die zin dat de zender aan de mensen een beetje meer vrijheid bood. Het was het alternatief van de BRT via het principe van de vrije concurrentie. Het had volgens Luc niets te maken met partijideologie.

 

Radio Contact begon toen al met de profilering die jarenlang werd gebruikt. Er wordt enkel gevarieerde hitmuziek gedraaid en dat de klok rond. In de zomer van 1980 werd de studio verhuisd naar de Ladderstraat 6 in het centrum kortbij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg. De eigenaar van dit gebouw was de Societé Coopérative Maison des Oeuvres Libérales. Er kwamen snel meerdere studio's die werden ingericht met vrij kostelijke Broadcast-mengtafels.

De zendinstallatie bleef in de Mettewielaan. De zender werd vervangen door een exemplaar met een vermogen van 120 Watt en de antenne werd verbeterd om nog een beter bereik te bekomen. Met een relaiszender werd het signaal naar de zender gestuurd.

Ondanks het feit dat er maar voor 30% Nederlandstalige programma's waren, was Radio Contact het voorbeeld voor gans Vlaanderen, in die mate dat reeds in het najaar van 1980 enkele personen druk in de weer waren met de voorbereidingen van Vlaanderen's grootste en beroemdste familieradio ooit namelijk Radio Maeva. Maar vooraleer Radio Maeva haar eerste uitzenddag verzorgde, kon Radio Contact volop verder gaan met het uitbouwen van haar succes.

Op 28 juni 1980 werd een eerste grote show georganiseerd in Sint-Agatha-Berchem. Plastic Bertrand was de hoofdact. Andere artiesten waren onder andere Lou & The Hollywood Bananas, Tonic, Mino en The News. Het spektakel was een succes dankzij het massaal opgekomen publiek. Er waren 2000 tot 2500 aanwezigen. Ongeveer 1000 anderen konden niet meer binnen. Wel was er een bommelding zodat iedereen even de zaal moest evacueren. Alles werd live gebracht op de radio.

Tevens hadden onbekenden die avond in de Mettewielaan ingebroken en de zender gestolen. Op zondag 29 juni 1980 omstreeks 16:00 werd de zender van 60 Watt terug gekoppeld aan de antenne. Meteen werd actie "Open-hartoperatie" gestart. Sympathisanten konden de radio financieel steunen om 150.000 BEF (3750 Euro) bij elkaar te halen. Dat was nodig om een nieuwe 120 Watt stereo-zender aan te schaffen.

Door die hele toestand was ook de steun van de eigenares in de Mettewielaan verloren. Er werd verhuisd naar een appartementsgebouw in Vorst om de zender en antenne te installeren. Echter, na enkele weken werd daar de zender ook gesaboteerd.

Tijdens de Contactshow van 20 september 1980, waar 7000 mensen aanwezig waren, werd zelfs heel het gebeuren uitgezonden via een rechtstreekse televisie-uitzending in kleur. In een straal van een tiental kilometer kon men via UHF-kanaal 22 kijken naar de show. Tijdens die dag was Radio Contact omgevormd tot Radio Télé Contact. Men kon kijken en luisteren naar optredens van 20 artiesten zoals onder andere Eddy Grant, The Korgis, Odyssey, Adamo, Lio, enz... De televisie-uitzending werd pas op de dag zelf aangekondigd. Het videomateriaal werd geleend van enkele gespecialiseerde videobedrijven. In de zaal stonden twee camera's opgesteld. De beelden werden naar een productiewagen gestuurd die het signaal zonden naar een geheime locatie. Daar werd na nodige correcties de uitzending verwezenlijkt op kanaal 22.

Met de opbrengst werd onder andere een 400 Watt zender in Italië aangeschaft.

De nieuwe zender was te zwaar volgens de RTT en op 1 oktober 1980 werd de zender teruggeschroefd tot amper 2 Watt. Maar 24 uur later kreeg Radio Contact terug toestemming om met een hoger vermogen uit te zenden. Dat werd 200 Watt omdat de zender ondertussen nog eens werd gesaboteerd.

Het feit dat de zender op een onbewaakte plaats was geïnstalleerd bleef het zwakke punt van Radio Contact. Zo werd in december 1980 de relaisverbinding om de seconde voor een zeer korte tijd weggedrukt. Dit werd opgelost door een andere frequentie te gebruiken, echter, na een tijdje werd ook deze frequentie gestoord.

In februari 1981 besliste Francis Lemaire om de studio eveneens te installeren in Vorst en tevens werd de zender versterkt tot 1000 Watt.

In 1981 werd het logo van de radio veranderd in een dolfijn. Er waren twee redenen. Enerzijds is de dolfijn een sympathiek dier en is een goede vriend van de mens. Anderzijds zendt een dolfijn golven uit zoals een radiozender.

De radio had een overeenkomst met diverse platenmaatschappijen. De maatschappijen betaalden een bijdrage en leverde platen. Radio Contact besliste wel welke platen er werden gedraaid zodat er geen gevaar was dat er afschuwelijke nummers werden geplugd.

Op 21 februari 1981 werd de derde Radio Contact Show georganiseerd in Vorst Nationaal. Op het programma stonden o.a. The Korgis, Eddy Grant, Laurent Voulzy, Plastic Bertrand, Lange Jo Jo, The Dolly Dots, The Veterans, Dozy Breaky Mick & Tich, Jimmy Frey, Racey, Scooter en The Warriors.

In maart 1981 verhuisde de radio naar een appartementsgebouw in Vorst. De studio was gevestigd in een ruimte naast een winkelpand op de begane vloer.

Tijdens de zomer van 1981 werd uitgepakt met een heuse mobiele studio vlak bij de King Beach te Blankenberge met de Radio Contact aan zee-actie. De opnames werden opgenomen en per koerier naar de studio in Brussel gestuurd om ze de dag daarna uit te zenden. Verderop de zeedijk was BRT 2 ook aanwezig met een mobiele studio en had een pak minder toeschouwers.

Eerst werd een zender geplaatst in Oostende om het signaal van Brussel te relayeren. Daarna werd geprobeerd om de zender te plaatsen in Wenduine. Het parket van Brugge nam studio- en zendapparatuur in beslag. De inval kwam er toen VRO de handelwijze van Radio Contact aanklaagde bij toenmalig minister Willockx.

Begin november 1981 werd een Nederlandstalige Radio Contact opgericht. De uitzendfrequentie werd 104,00 MHz. Tijdens de beginperiode was de naam Radio Contact 2.

Radio Contact werd een radionetwerk. Diverse lokale radio's in Vlaanderen en Wallonië begonnen samen te werken met Radio Contact en/of stuurden het signaal van Brussel door en/of maakten programma's in naam van Radio Contact.

 

 Radio Contact 2 - De Nederlandstalige radio - 104,00 MHz - 105,20 MHz - 103,10 MHz (Vorst)

Vanaf 24 mei 1981 was Radio Maeva begonnen met een 24 uur-programmering wat na enkele weken reeds danig het succes van Radio Contact aantastte. Ook het feit dat nog steeds de frequentie diende gedeeld te worden met de Franstalige collega's was een domper op het uitbouwen van het succes. De Nederlandstalige ploeg stelde voor aan Francis Lemaire om het station in twee zenders te splitsen. Zuinige Lemaire had hier echter geen oren naar.

 

De voltallige Nederlandstalige ploeg besloot in september 1981 op te stappen en hun eigen station op te starten. Radio Seven was in oprichting, echter, het lange zoeken naar kapitaalkrachtige sponsors en het zoeken naar een gunstige uitzendlocatie hypothekeerde van in het begin reeds het station. Dat zoeken heeft weken aangesleept en dat was de reden dat een aantal mensen het vertrouwen in het Radio Seven-project verloren en aandrongen bij Francis Lemaire om een Nederlandstalige Radio Contact op te starten. Lemaire ging akkoord en begin november 1981 was Radio Contact 2 te beluisteren met een volledige programmatie.

Programmaleiders waren Danny De Bruyn en Ton Schipper. De Dj-ploeg werd gevormd door de eerste "afvallers" van Radio Maeva zijnde Kaz Robijn en Ad Van Zeyl, oudgedienden van Radio Contact. Verder waren er Wiet van Bever, Eric Hofman en de Antwerpenaar Serge van Gisteren overgekomen van Radio Annick. Ook Luc van Kapellen en nieuw talent uit de Brusselse regio zoals KG (Will van Vliet), Jan de Ruyter en Filip Vandenbergh vervoegden het team.

 

Omdat de FM-band tussen 100 en 104 MHz overbevolkt was, werd er een tijdlang uitgezonden op 99,3 MHz. Echter door op deze frequentie uit te zenden kwam er een klacht van het Koninklijk Meteorologisch Instituut omdat hun satellietcommunicatie werd gestoord. De zender werd ingesteld op 103,50 MHz want op dat moment was Radio Maeva uit de lucht na een inbeslagname. Omdat Radio Maeva snel terug in de ether kwam, werd vervolgens even uitgezonden op 102,30 MHz om na enige tijd te kiezen om de zender in te stellen op 104,00 MHz.

De frequentiewijzigingen enerzijds die te wijten waren aan de etherverzadiging en anderzijds het groeiend succes van Radio Maeva hadden ervoor gezorgd dat Radio Contact 2 niet van dezelfde populariteit kon genieten als de Franstalige Radio Contact.

Radio Contact 2 haalde wel de nationale pers door op 1 juni 1982 de allereerste publicitaire spot uit te zenden. Deze stunt bekocht men echter met een inbeslagname van de zender en als klap op de vuurpijl werd op vraag van de RTBF Radio Contact 2 in kort geding voor de rechter gedaagd om zich te laten veroordelen. De openbare omroep eiste de onmiddellijke stopzetting van de publicitaire boodschappen en dit op straffe van een dwangsom van 100.000 BEF per dag dat men de wet overtrad. De rechtbank verklaarde zich echter onbevoegd in deze zaak.

Er werd ook gestart met het verzorgen van Engelstalige uitzendingen. Later werden deze uitzendingen simultaan gebracht op de Nederlandstalige en de Franstalige zender. Het ging om de hitparade en lokale infoberichten.

Op vrijdag 15 februari 1985 kreeg Radio Contact 2 samen met Radio Campus, Radio Contact, Radio Capital News en Radio Cristal bezoek van de RTT. De zenders werden in beslag genomen omdat er te sterk werd uitgezonden. Er werden eveneens signaalversterkers gevonden in de zendmast kortbij de antennes. Het was toen voor Radio Contact / Radio Contact 2 de veertiende inbeslagname. Alles werd meegenomen: platendraaiers, mengtafel, microfoons en cassettedecks, platen en cassettes.

 

Radio Contact 2 kreeg op 21 februari 1985 samen met Radio Dol-fijn en Radio Ro ook een vergunning om met vermogen hoger dan 100 Watt uit te zenden. Aanleiding was dat 7 Franstalige Brusselse radio's een vergunning hadden met hogere vermogens. Deze afwijkingen op het "KB-Willockx" waren het gevolg van afspraken tussen de Minister van PTT en de Gemeenschapsministers van Cultuur. Nadien werden er nog vragen geformuleerd om een hoger vermogen toe te kennen, maar de RTT kon hierop niet ingaan. Aan de reeds toegekende afwijkingen werd niet meer geraakt, dit om de continuïteit te waarborgen.

Radio Contact - het Nederlandstalig netwerk

Op 1 oktober 1986 werd de Contact Franchising CV opgericht. Radio Annick (Antwerpen), Radio Mons Borinage, Radio WLS (Kortrijk) en Radio Contact (Brussel) werkten toen samen en maakten het eerste privé radionetwerk in België. In 1987 werden reeds 500.000 luisteraars gemeten. In 1988 telde Radio Contact veertig Nederlandstalige en Franstalige filialen die eerst nog lokaal programma's maakten onder de naam Radio Contact. Samen was dit goed voor maar liefst één miljoen dagelijkse luisteraars. In 1986-1987 kreeg de Brusselse Radio Contact en de meeste filialen een erkenning. Vermeldenswaardig is dat voor de erkenning de zender in Brussel 17 keer in beslag werd genomen.

 

Het beheer in Brussel stuurde playlisten door naar de filialen. Om dynamischer te klinken werden alle platen 2% sneller gespeeld. Om het uniform te laten klinken werd ook een spreekformat samengesteld.

In 1988 nam de RTL groep (CLT) een participatie van 35 %. Francis Lemaire behield 40 % van de aandelen. Freddy Neyts en Pierre Houtmans hadden toen elk een participatie van 12,5 %.

Begin 1989 verhuisde de radio naar een nieuw gebouw, gelegen aan de Telemachuslaan 33 te Vorst. In het 650 m² grote gebouw was plaats voor administratie en management. Er werden 7 studio's gebouwd, waarvan 5 live studio's over 4 verdiepingen. Enkele jaren later zouden 5 radio's daar opereren namelijk Radio Contact (FR), Radio Contact (NL), Club FM (FR) (Contact Gold, Contact 2), Family Radio (NL) en de financiële nieuwszender Radio BFM.

 

In maart 1990 bestond Radio Contact 10 jaar. Deze verjaardag werd gevierd door de inhuldiging van het radiohuis in Vorst en door Manneken Pis het 486ste kostuum te schenken. Het was het kostuum van de vrije radiomaker. Er was een dolfijn genaaid op zijn hemd, er werd een koptelefoon op zijn hoofd gezet en op zijn borst werd een microfoon gespeld.

In 1991 begon Radio Contact met satellietuitzendingen om het signaal van de studio in Brussel door te sturen naar de meewerkende radiofilialen. Francis Lemaire was tevens ook een elektronicagenie. In het begin stak hij zelf de zenders in elkaar. Bij de komst van de PC maakte hijzelf de radio-automatisering. Zijn Digital Station Controller zorgde ervoor dat ongeveer 5000 muziektitels beschikbaar waren op één PC.

Radio Contact werd volgens diverse politici te populair. Volgens hen moest lokale radio in eerste instantie dienen om lokaal radio te maken. In 1991 werd gemeten dat het netwerk reeds 1,5 miljoen luisteraars had. Toenmalig Mediaminister Eric Van Rompuy (CVP nu CD&V) maakte in 1991 een decreet dat ketenradio verbood. Ondanks het protest en een marathonuitzending was er niets aan te doen. De naam Radio Contact was enkel voorbehouden voor het Brussels filiaal. Toch bleven de meewerkende filialen uniforme jingles draaien zoals "Jouw beste lokale radio".

 

Op 28 maart 1992 startte de publieke omroep met Radio Donna (nu MNM) die direct een gelijkaardig format als Radio Contact bracht. De eerste jaren kende Radio Donna geen succes.

In 1994 werd de naam Radio Contact terug gebruikt in Vlaanderen. Men had een achterpoortje ontdekt door de Radio Contact-jingles te draaien als reclamespotjes. Het decreet kon hier niets aan doen en op 7 juli 1998 beslisten de Vlaamse politici dat ketenradio officieel werd toegelaten. De Vlaamse Radio Contact had ondertussen veel luisteraars verloren omdat Radio Donna programmatorisch stukken verbeterd was.

 

In 1995 besliste het Radio Contact management een andere koers te varen. Toen werden Bekende Vlamingen aangetrokken om radioprogramma's te maken op de omroep. De toen voor VTM-werkende medewerkers Geena Lisa, Veronique De Cock en Kurt Rogiers werden zomaar voor de micro geplaatst. Deze mensen hadden totaal geen ervaring met het medium radio. Vaste waarden zoals Peter Decodier en Marc Huylebroeck werden weggehaald. Ook het format werd heel wat softer. Radio Contact had toen het doel om nationale BV-radio te maken. Het radionetwerk stopte ook met de lokale ontkoppelingen.

Toen Eric Claeys algemeen directeur werd van de Vlaamse Mediamaatschappij wilde hij Radio Contact overnemen. De aandeelhouders van de radio zagen dat helemaal niet zitten en de samenwerking werd voorgoed opgeschort. De BV's namen vervolgens één voor één hun ontslag. De VMMa had een brief had rondgestuurd naar de medewerkers om te stoppen om voor Radio Contact te werken. De VMMa ging toen samenwerken met TOPRadio.

Het marktaandeel bij de Vlaamse Radio Contact begon te slinken. In de jaren 90 werd nog een marktaandeel van 8% bereikt, goed voor 734.000 luisteraars. Ondanks de nieuwe koers werd de positie van Danny Debruyn als directeur nooit in vraag gesteld door gedelegeerd bestuurder Francis Lemaire. Door de val aan reclame-inkomsten werd het personeel afgeslankt tot een minimum.

In 1997 verhuisde de studio naar Neder Over Heembeek in de Vuurkruisenlaan 94 waar het bleef tot in 2007.

Begin 2002 werd door diverse lokale radio's geconstateerd dat de Radio Contact-filialen een beter bereik hadden en werden klachten ingediend. Het BIPT deed geen preventieve controles meer. Enkel als er een klacht werd neergelegd bij het VCM ging de etherpolitie de zaak gaan controleren. Zo ging de Brusselse Radio Contact (103,10 MHZ) op 18 april 2003 voor drie dagen  uit de ether. Aanleiding waren verschillende klachten die Radio Antigoon (Antwerpen - 103,20 MHz ) had neergelegd bij het VCM. Op 14 juni 2002 werd Radio Contact Brussel reeds veroordeeld met een boete van 1500 euro. Blijkbaar hield Radio Contact zich niet aan het opgelegde zendvermogen want Radio Antigoon legde opnieuw klacht neer op 6 augustus 2002. Omdat tijdens de laatste controle het vermogen was ingesteld op 140W i.p.v. 114W en vier cycloïde antennes werden gebruikt i.p.v. 2 dipolen hebben de magistraten van het VCM beslist dat Radio Contact uit de ether moest op 12, 13 en 14 mei 2003. Een gedetailleerd verslag lees je in de rubriek het VCM en het VRM. Radio Contact legde een verzoekschrift tot heroverweging in en bleef uitzenden op de drie bewuste dagen.

Het VCM besliste dat er geen nieuwe elementen waren ingebracht om de schorsing van drie dagen te schorsen. Er werd beslist dat Radio Contact de stekker van de Brusselse zender moest uittrekken van maandag 28 augustus 2003 om 0:00 tot woensdag 30 augustus 2003 om 23:59:59. Radio Contact legde zich neer bij de uitspraak en gedurende drie dagen was enkel ruis te horen op de Brusselse 103,10 MHz.

 

Bij de Vlaamse lokale radio's die toen eigendom waren van Radio Contact werden de lokale ontkoppelingen op 1 mei 2002 geschrapt. Ludo Wynen volgde Rudi Dierickx op als algemeen directeur. Na het schrappen van de live-nachtuitzendingen tijdens het weekend werden ook de uitzendingen beperkt tot 3 uur tijdens de week. Twee dagen later kwam Radio Contact terug op deze beslissing. Er mocht terug twee uur per dag worden ontkoppeld en de nachtuitzendingen werden terug verzorgd tot 05:00. Op 11 met 2002 werd de programmering terug herzien en werd terug 4,5u ontkoppeld.

Op 13 mei 2002 bleef Francis Lemaire met 50,1% hoofdaandeelhouder. RTL, dat toen al 35% van de aandelen bezat, kocht de aandelen van Pierre Houtmans en van Freddy Neyts over en kwam zo op 49,9%.

Voor de erkenningsronde in 2003 hadden de radio's om en rond Radio Contact 90 dossiers ingediend. Slechts 50 dossiers werden erkend. Toch nam het bereik van het netwerk toe omdat er tussen de behaalde erkenningen enkele hoogvermogenfrequenties zaten.

Radio Contact te Egem, toen uitzendend met 5 kW op 93,60 MHz werd beboet omdat het geen enkele lokale inbreng had en enkel het signaal uit het moederhuis in Neder-over-Heembeek uitzond. Het VCM concludeerde dat dit compleet in strijd was met wat in het vergunde dossier stond. Radio Contact diende een bezwaarschrift in, maar dit werd op 2 oktober 2005 verworpen. Op 16 november om 09:40 werd zonder enige vorm van aankondiging de zender in Egem uitgezet.

Op maandag 4 december 2006 kreeg Radio Contact (102,80 MHz te Brussel) van de VRM een boete opgelegd van 1.250 euro alsook een voorwaardelijke schorsing van de zendvergunning voor zeven dagen. Na een klacht van Antwerpen 1 (102,90 MHz) had het BIPT vastgesteld dat Radio Contact te Brussel niet conform de bepalingen van de zendvergunning uitzond. Aangezien de VRM reeds eerder een overtreding had vastgesteld werd een geldboete en een voorwaardelijke schorsing uitgesproken. De schorsing van de zendvergunning kwam echter te vervallen indien Contact Brussel binnen een jaar geen overtredingen meer pleegde.

De keten werd langzaam maar zeker opgevrijd door de groep RTL. In 2006 volgde de totale integratie van Radio Contact in RTL. Francis Lemaire had toen nog een participatie van 24,9 procent in de nieuwe radiogroep.

Op woensdag 4 april 2007 werden diverse vzw's die onrechtstreeks eigendom waren van Contact Vlaanderen NV ontbonden, vereffend en gesloten. Zo werden de vzw's van Radio WLS Kortrijk, Stadsradio Contact2 Izegem/Roeselare, Radio Firenze en Vrije Radio Diamant ontbonden.

In 2007 verhuisde de studio naar het gebouw van RTL te Sint-Lambrechts-Woluwe.

Ondertussen haalde Radio Contact nog een marktaandeel van 1%. Op 12 december 2008 werd aangekondigd dat het netwerk in Vlaanderen ging stoppen. Er werd toen non-stop oldies uitgezonden onder de noemer Contact Plus. Het Vlaamse Radio Contact is gestopt met programma's maken op 1 januari 2009. Eerst werd geprobeerd een overeenkomst te bezegelen met Radio Be One. Uiteindelijk werden de meeste frequenties van het netwerk overgenomen door Club FM onder leiding van Christophe Moens.

Francis Lemaire trok zich terug en vestigde zich in Luxemburg en Tenerife. In Tenerife houdt hij zich bezig met immobiliën. Zijn kapitaal wordt geschat op meer dan 43.000.000 Euro.

bron: www.vrijeradio.be/